اگر قصد دیدن سایت رسمی استاد شجریان را دارید اینجا کلیک کنید.
Thursday, June 28, 2012

منم که گوشه‌ی میخانه خانقاه من است

آواز سه‌گاه
شعر: حافظ
اجرا: ۱ آذرماه ۱۳۵۸، منزل رضا کسایی
 
 
(-)
 
 
منم که گوشه‌ی میخانه خانقاه من است
 
 
منم
 
 
منم که گوشه‌ی میخانه خانقاه من است
 
 
 
دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است
 
 
دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است
 
(-)
 
 
گرم ترانه‌ی چنگ صبوح نیست چه باک
 
 
چه باک
 
 
گرم ترانه‌ی چنگ صبوح نیست چه باک
 
 
 
نوای من به سحر آه عذرخواه من است
 
 
نوای من به سحر آه عذرخواه من است
 
 
نوای من
 
 
نوای من به سحر آه عذرخواه من است
 
(-)
 
 
ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله
 
 
ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله
 
 
 
گدای در دوست پادشاه من است
 
 
گدای خاک در دوست پادشاه من است
 
(-)
 
 
ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله
 
 
 
گدای خاک در دوست پادشاه من است
 
(-)
 
 
غرض ز مسجد و میخانه‌ام وصال شماست
 
 
 
جز این خیال ندارم، خدا گواه من است
 
(-)
 
 
مگر به تیغ اجل خیمه برکنم ور نی
 
 
مگر به تیغ اجل خیمه برکنم ور نی
 
 
 
رمیدن از در دولت نه رسم و راه من است
 
(-)
 
 
از آن زمان که بر آن آستان نهادم روی
 
 
از آن زمان که بر آن آستان نهادم روی
 
 
 
فراز مسند خورشید جایگاه من است
 
 
جایگاه من است
 
(-)
 
 
از آن زمان
 
 
از آن زمان که بر آن آستان نهادم روی
 
 
 
فراز مسند خورشید جایگاه من است
 
(-)
 
 
گناه اگر چه نبود اختیار ما حافظ
 
 
گناه اگر چه نبود اختیار ما حافظ
 
 
 
تو در طریق ادب باش
 
 
تو در طریق ادب باش
 
 
تو در طریق ادب باش، گو گناه من است
 
 
تو در طریق ادب باش، گو گناه من است
+
۱ منم که گوشه‌ی میخانه خانقاه من است دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است
۲ گرم ترانه‌ی چنگ صبوح نیست چه باک نوای من به سحر آه عذرخواه من است
۳ ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله گدای خاک در دوست پادشاه من است
۴ غرض ز مسجد و میخانه‌ام وصال شماست جز این خیال ندارم، خدا گواه من است
۵ مگر به تیغ اجل خیمه برکنم ور نی رمیدن از در دولت نه رسم و راه من است
۶ از آن زمان که بر این آستان نهادم روی فراز مسند خورشید تکیه‌گاه من است
۷ گناه اگر چه نبود اختیار ما حافظ تو در طریق ادب باش و گو گناه من است