|
تصنیف دشتی شعر: فریدون مشیری آهنگ: محمدرضا شجریان آلبوم: آه باران |
|
|
|
ریشه در اعماق اقیانوس دارد شاید
| |
| |
|
ریشه در اعماق اقیانوس دارد شاید
| |
این گیسو پریشان کرده بید وحشی باران
| |
|
یا نه دریاییست گویی واژگونه بر فراز شهر
| |
شهر سوگواران
| |
|
| |
شهر سوگواران
| |
|
ریشه در اعماق اقیانوس دارد شاید
| |
| |
|
ریشه در اعماق اقیانوس دارد شاید
| |
این گیسو پریشان کرده بید وحشی باران
| |
|
یا نه دریاییست گویی واژگونه بر فراز شهر
| |
شهر سوگواران
| |
|
| |
شهر سوگواران
| |
|
هر زمانی که فرو میبارد از حد بیش
| |
ریشه در من میدواند پرسشی پیگیر با تشویش
| |
|
رنگ این شبهای وحشت را تواند شست آیا
| |
از دل یاران
| |
|
| |
از دل یاران
| |
|
چشمها و چشمهها خشکند
| |
روشنیها محو در تاریکی دلتنگ
| |
|
| |
همچنانکه نامها در ننگ
| |
|
| |
همچنانکه نامها در ننگ
| |
|
هر چه پیرامون ما غرق تباهی شد
| |
غرق تباهی شد
| |
|
آه باران
| |
| |
|
آه باران ای امید
| |
جان بیداران
| |
|
ای امید ای امید
| |
جان بیداران
| |
|
بر پلیدیها که ما عمریست در گرداب آن غرقیم
| |
آیا چیره خواهی شد
| |
|
| |
چیره خواهی شد
| |
|
بر پلیدیها
| |
| |
|
بر پلیدیها که ما عمریست در گرداب آن غرقیم
| |
آیا چیره خواهی شد
| |
|
آه باران
| |
| |
<< بازگشت به صفحه اصلی