Saturday, March 14, 2009
ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی
 | ||
| آواز ماهور شعر: حافظ آلبوم: گنبد مینا |
 |
|
|
(درآمد ماهور)
|
|
ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی
|
|
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی
|
|
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی
|
|
(گشایش)
|
|
چو گل گر خرده‌ای داری خدا را صرف عشرت کن
|
|
که قارون را زیان‌ها داد سودای زراندوزی
|
|
(خاوران)
|
|
چو امکان خلود ای دل در این فیروزه ایوان نیست
|
|
چو امکان خلود ای دل در این فیروزه ایوان نیست
|
|
مجال عیش فرصت دان به پیروزی و بهروزی
|
|
مجال عیش فرصت دان به پیروزی و بهروزی
|
|
(شکسته+ورود به چهارگاه)
|
|
ندانم نوحه قمری به طرف جویباران چیست
|
|
ندانم نوحه قمری به طرف جویباران چیست
|
|
مگر او نیز همچون من غمی دارد شبانروزی
|
|
(درآمد چهارگاه)
|
|
به عجب علم نتوان شد ز اسباب طرب محروم
|
|
بیا ساقی
|
|
بیا ساقی که جاهل را هنیتر می‌رسد روزی
|
|
(زابل)
|
|
طریق کام جستن چیست؟ ترک کام خود گفتن
|
|
طریق کام جستن چیست؟ ترک کام خود گفتن
|
|
کلاه سروری آنست کز این ترک بردوزی
|
|
کلاه سروری آنست کز این ترک بردوزی
|
|
(شوشتری+بازگشت به ماهور)
|
|
جدا شد یار شیرینت کنون تنها نشین ای شمع
|
|
که حکم آسمان اینست اگر سازی و گر سوزی
|
|
(فرود در ماهور)
|
|
به بستان رو که از بلبل طریق عشق گیری یاد
|
|
به بستان رو که از بلبل طریق عشق گیری یاد
|
|
به مجلس آی
|
|
به مجلس آی کز حافظ سخن گفتن بیاموزی
|
نوروز ۱۳۷۳
+
| ۱ | ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی | از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی | |
| ۲ | چو گل گر خرده‌ای داری خدا را صرف عشرت کن | که قارون را غلط‌ها داد سودای زراندوزی | |
| ۳ | ز جام گل دگر بلبل چنان مست می لعل است | که زد بر چرخ فیروزه صفیر تخت فیروزی | |
| ۴ | به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی | به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی | |
| ۵ | چو امکان خلود ای دل در این فیروزه ایوان نیست | مجال عیش فرصت دان به فیروزی و بهروزی | |
| ۶ | طریق کام بخشی چیست ترک کام خود کردن | کلاه سروری آن است کز این ترک بردوزی | |
| ۷ | سخن در پرده می‌گویم چو گل از غنچه بیرون آی | که بیش از پنج روزی نیست حکم میر نوروزی | |
| ۸ | ندانم نوحه قمری به طرف جویباران چیست | مگر او نیز همچون من غمی دارد شبانروزی | |
| ۹ | می‌ای دارم چو جان صافی و صوفی می‌کند عیبش | خدایا هیچ عاقل را مبادا بخت بد روزی | |
| ۱۰ | جدا شد یار شیرینت کنون تنها نشین ای شمع | که حکم آسمان این است اگر سازی و گر سوزی | |
| ۱۱ | به عجب علم نتوان شد ز اسباب طرب محروم | بیا ساقی که جاهل را هنیتر می‌رسد روزی | |
| ۱۲ | می اندر مجلس آصف به نوروز جلالی نوش | که بخشد جرعه جامت جهان را ساز نوروزی | |
| ۱۳ | نه حافظ می‌کند تنها دعای خواجه تورانشاه | ز مدح آصفی خواهد جهان عیدی و نوروزی | |
| ۱۴ | جنابش پارسایان راست محراب دل و دیده | جبینش صبح خیزان راست روز فتح و فیروزی |
Saturday, March 07, 2009
بیا که رونق این کارخانه کم نشود
| ||
| آواز راست پنجگاه شعر: حافظ آلبوم: فریاد |
 |
|
|
(نیریز)
|
|
بیا که رونق این کارخانه کم نشود
|
|
به زهد همچو تویی یا به فسق همچو منی
|
|
(نیریز)
|
|
ببین در آیینه جام نقش بندی غیب
|
|
که کس به یاد ندارد
|
|
که کس به یاد ندارد چنین عجب زمنی
|
|
(شکسته)
|
|
ز تندباد حوادث نمی‌توان دیدن
|
|
ز تندباد حوادث نمی‌توان دیدن
|
|
در این چمن که گلی بوده است یا سمنی
|
|
(ادامه شکسته+فرود به راست پنجگاه)
|
|
از این سموم که بر طرف بوستان بگذشت
|
|
عجب که بوی گلی هست و رنگ نسترنی
|
|
عجب که بوی گلی هست و رنگ نسترنی
|
|
(عراق+اشاره به نهیب+فرود در کرد بیات)
|
|
به صبر کوش تو ای دل که حق رها نکند
|
|
به صبر کوش تو ای دل که حق رها نکند
|
|
چنین عزیز نگینی به دست اهرمنی
|
|
(کردبیات+دشتی+فرود به شور)
|
|
مزاج دهر تبه شد
|
|
مزاج دهر تبه شد در این بلا حافظ
|
|
مزاج دهر تبه شد در این بلا حافظ
|
|
کجاست فکر حکیمی و
|
|
کجاست فکر حکیمی و رای برهمنی
|
|
کجاست فکر حکیمی و رای برهمنی
|
کنسرت همنوا با بم
+
| ۱ | دو یار زیرک و از باده کهن دومنی | فراغتی و کتابی و گوشه چمنی | |
| ۲ | من این مقام به دنیا و آخرت ندهم | اگر چه در پی ام افتند هر دم انجمنی | |
| ۳ | هر آن که کنج قناعت به گنج دنیا داد | فروخت یوسف مصری به کمترین ثمنی | |
| ۴ | بیا که رونق این کارخانه کم نشود | به زهد همچو تویی یا به فسق همچو منی | |
| ۵ | ز تندباد حوادث نمی‌توان دیدن | در این چمن که گلی بوده است یا سمنی | |
| ۶ | ببین در آینه جام نقش بندی غیب | که کس به یاد ندارد چنین عجب زمنی | |
| ۷ | از این سموم که بر طرف بوستان بگذشت | عجب که بوی گلی هست و رنگ نسترنی | |
| ۸ | به صبر کوش تو ای دل که حق رها نکند | چنین عزیز نگینی به دست اهرمنی | |
| ۹ | مزاج دهر تبه شد در این بلا حافظ | کجاست فکر حکیمی و رای برهمنی |
