Maestro Mohammad Reza Shajarian: مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم

Wednesday, October 01, 2008


آواز شور شعر: حافظ آلبوم: معمای هستی

(درآمد شور)

مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم

تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم

(جمله اول رضوی)

به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری

به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم

نمی‌دانی مگر دردم

(جمله دوم رضوی)

نه راه است این که بگذاری مرا بر خاک و بگریزی

و بگریزی

گذاری آر و بازم پرس

گذاری آر و بازم پرس تا خاک رهت گردم

(جمله سوم رضوی)

ندارم دستت از دامن

ندارم دستت از دامن بجز در خاک آن دم هم

که بر خاکم روان گردی بگیرد دامنت گردم

(حجاز)

فرو رفت از غم عشقت دَمَم دم می‌دمی تا کی

دم می‌دمی تا کی

فرو رفت از غم عشقت دَمَم دم می‌دمی تا کی

دِمار از من برآوردی

برآوردی

نمی‌گویی برآوردم

(رضوی)

به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری

به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم

نمی‌دانی مگر دردم

۱	مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم	تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم
۲	به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری	به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم
۳	نه راه است این که بگذاری مرا بر خاک و بگریزی	گذاری آر و بازم پرس تا خاک رهت گردم
۴	ندارم دستت از دامن بجز در خاک و آن دم هم	که بر خاکم روان گردی به گرد دامنت گردم
۵	فرورفت از غم عشقت دمم دم می‌دهی تا کی	دمار از من برآوردی نمی‌گویی برآوردم
۶	شبی دل را به تاریکی ز زلفت باز می‌جستم	رخت می‌دیدم و جامی هلالی باز می‌خوردم
۷	کشیدم در برت ناگاه و شد در تاب گیسویت	نهادم بر لبت لب را و جان و دل فدا کردم
۸	تو خوش می‌باش با حافظ برو گو خصم جان می‌ده	چو گرمی از تو می‌بینم چه باک از خصم دم سردم