Maestro Mohammad Reza Shajarian: برسان باده که غم روی نمود ای ساقی

Wednesday, September 17, 2008


آواز بیات کرد شعر: هوشنگ ابتهاج (سایه) اجرا: کنسرت همنوا با بم

(-)

برسان باده که غم روی نمود ای ساقی

این شبیخون بلا باز چه بود ای ساقی

(-)

حالیا عکس دل ماست در آیینه جام

تا چه رنگ آورد این چرخ کبود ای ساقی

(-)

تشنه خون زمین است فلک وین مه نو

کهنه داسیست که بس کُشته درود ای ساقی

(-)

بس که شستیم به خوناب جگر جامه جان

نه از او تار به جا ماند و نه پود ای ساقی

(-)

حق به دست دل من بود

حق به دست دل من بود که در معبد عشق

سر به غیر تو نیاورد فرود

سر به غیر تو نیاورد فرود ای ساقی

ای ساقی

(-)

در فروبند

در فروبند که چون سایه در این خلوت غم

با کسم نیست سر گفت و شنود

با کسم نیست سر گفت و شنود ای ساقی

ای ساقی

۱	برسان باده که غم روی نمود ای ساقی	این شبیخون بلا باز چه بود ای ساقی
۲	حالیا نقش دل ماست در آیینه جام	تا چه رنگ آورد این چرخ کبود ای ساقی
۳	دیدی آن یار که بستیم صد امید در او	چون به خون دل ما دست گشود ای ساقی
۴	تیره شد آتش یزدانی ما از دم دیو	گر چه در چشم خود انداخته دود ای ساقی
۵	تشنه خون زمین است فلک وین مه نو	کهنه داسیست که بس کشته درود ای ساقی
۶	منتی نیست اگر روز و شبی بیشم داد	چه از او کاست و بر من چه فزود ای ساقی
۷	بس که شستیم به خوناب جگر جامه جان	نه از او تار به جا ماند و نه پود ای ساقی
۸	حق به دست دل من بود که در معبد عشق	سر به غیر تو نیاورد فرود ای ساقی
۹	این لب و جام پی گردش می ساخته‌اند	ور نه بی می و لب و جام چه سود ای ساقی
۱۰	در فروبند که چون سایه در این خلوت غم	با کسم نیست سر گفت و شنود ای ساقی