Maestro Mohammad Reza Shajarian: خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

Friday, February 22, 2008

خوش است خلوت اگر یار یار من باشد


آواز ماهور شعر: گزیده دو غزل حافظ و یک دوبیتی از باباطاهر اجرا: کنسرت سرو چمان در سوییس

(درآمد ماهور)

خوش است خلوت

خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد

(گشایش)

من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم

که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد

من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم

که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد

(حصار)

روا مدار خدایا که در حریم وصال

رقیب محرم و

رقیب محرم و حرمان نصیب من باشد

(خاوران)

همای گو مفکن سایه شرف هرگز

بر آن دیار که طوطی کم از زغن باشد

(تحریر بسته نگار)

(خاوران)

من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم

که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد

(تصنیف ماهور، سرو چمان)

از اینجا می‌توانید جزییات بیشتری پیدا کنید.

(شکسته فراز اول)

همای گو مفکن سایه شرف هرگز

بر آن دیار که طوطی کم از زغن باشد

(شکسته فراز دوم)

بیان شوق

بیان شوق چه حاجت که حال آتش دل

توان شناخت ز سوزی که در سخن باشد

(جامه‌دران)

هوای کوی تو

هوای کوی تو از سر نمی‌رود ما را

غریب را دل سرگشته با وطن باشد

(قطعه ضربی، دل حزین)

کی شعر تر انگیزد، کی شعر تر انگیزد

خاطر که حزین باشد، خاطر که حزین باشد

کی شعر تر انگیزد، کی شعر تر انگیزد

خاطر که حزین باشد، خاطر که حزین باشد

یک نکته از این معنی، یک نکته از این معنی

گفتیم و همین باشد، گفتیم و همین باشد

از لعل تو گر یابم، از لعل تو گر یابم انگشتری زنهار

صد ملک سلیمانم در زیر نگین باشد

جام می و خون دل، هر یک به کسی دادند

در دایره قسمت اوضاع چنین باشد، اوضاع چنین باشد

در کار گلاب و گل، در کار گلاب و گل حکم ازلی این بود

کین شاهد بازاری وان پرده نشین باشد

(درآمد افشاری)

ای که مهجوری عشاق روا می‌داری

بندگان را ز بر خویش جدا می‌داری

(درآمد افشاری)

تشنه بادیه را هم به زلالی دریاب

به امیدی که در این ره به خدا می‌داری

(جامه‌دران)

دل ربودی و بحل کردمت ای جان

لیکن به از این دار نگاهش که مرا می‌داری

(جامه‌دران)

تشنه بادیه را هم به زلالی دریاب

به امیدی که در این ره به خدا می‌داری

(عراق فراز اول)

ساغر ما که حریفان دگر می‌نوشند

ما تحمل نکنیم ار تو روا می‌داری

(عراق فراز دوم)

ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست

عِرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری

(عراق فراز سوم)

تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم

از که می‌نالی و فریاد چرا می‌داری

(قرایی)

غمُم بی‌حد

غمُم بی‌حد و دردُم بیشماره

غمُم بی‌حد، دردُم بیشماره

فغون کین چاره و درمون نداره

(پس‌حصار + فرود در ماهور)

خداوندا نِدونه ناصح مو

نِدونه ناصح مو

که فریاد دلم بی اختیاره

بی اختیاره

(تصنیف ماهور، بی‌همزبان)

از اینجا می‌توانید جزییات بیشتری پیدا کنید.

۱	خوش است خلوت اگر یار یار من باشد	نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد
۲	من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم	که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد
۳	روا مدار خدایا که در حریم وصال	رقیب محرم و حرمان نصیب من باشد
۴	همای گو مفکن سایه شرف هرگز	در آن دیار که طوطی کم از زغن باشد
۵	بیان شوق چه حاجت که سوز آتش دل	توان شناخت ز سوزی که در سخن باشد
۶	هوای کوی تو از سر نمی‌رود آری	غریب را دل سرگشته با وطن باشد
۷	به سان سوسن اگر ده زبان شود حافظ	چو غنچه پیش تواش مهر بر دهن باشد

۱	کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد	یک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد
۲	از لعل تو گر یابم انگشتری زنهار	صد ملک سلیمانم در زیر نگین باشد
۳	غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل	شاید که چو وابینی خیر تو در این باشد
۴	هر کو نکند فهمی زین کلک خیال انگیز	نقشش به حرام ار خود صورتگر چین باشد
۵	جام می و خون دل هر یک به کسی دادند	در دایره قسمت اوضاع چنین باشد
۶	در کار گلاب و گل حکم ازلی این بود	کاین شاهد بازاری وان پرده نشین باشد
۷	آن نیست که حافظ را رندی بشد از خاطر	کاین سابقه پیشین تا روز پسین باشد

۱	ای که مهجوری عشاق روا می‌داری	عاشقان را ز بر خویش جدا می‌داری
۲	تشنه بادیه را هم به زلالی دریاب	به امیدی که در این ره به خدا می‌داری
۳	دل ببردی و بحل کردمت ای جان لیکن	به از این دار نگاهش که مرا می‌داری
۴	ساغر ما که حریفان دگر می‌نوشند	ما تحمل نکنیم ار تو روا می‌داری
۵	ای مگس حضرت سیمرغ نه جولانگه توست	عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری
۶	تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم	از که می‌نالی و فریاد چرا می‌داری
۷	حافظ از پادشهان پایه به خدمت طلبند	سعی نابرده چه امید عطا می‌داری

۱	غمم بیحد و دردم بی شماره	فغان کاین درد مو درمان نداره
۲	خداوندا ندونه ناصح مو	که فریاد دلم بی‌اختیاره

<< بازگشت به صفحه اصلی