Wednesday, January 03, 2007
می برزند ز مشرق، شمع فلک زبانه
آواز سهگاه شعر: سعدی آلبوم: دستان |
(اورجوزه)
|
میبرزند، ز مشرق؛ شمع فلک، زبانه
|
ای ساقی صبوحی، در ده می، شبانه
|
(اورجوزه)
|
عقلم بدزد، لختی؛ چند اختیا،ر دانش
|
هوشم ببر، زمانی؛ تا کی غم، زمانه
|
(اورجوزه)
|
گر سنگ فت،نه بارد؛ فرق منش، سپر کن
|
گر تیر طع،نه آید؛ جان منش، نشانه
|
(اورجوزه)
|
صوفی و کن،ج خلوت؛ سعدی و طَرف صحرا
|
صاحب هنر، نگی،رد؛ بر بیهنر، بهانه
|
۱ | میبرزند ز مشرق شمع فلک زبانه | ای ساقی صبوحی درده می شبانه | |
۲ | عقلم بدزد لختی چند اختیار دانش | هوشم ببر زمانی تا کی غم زمانه | |
۳ | گر سنگ فتنه بارد فرق منش سپر کن | ور تیر طعنه آید جان منش نشانه | |
۴ | گر می به جان دهندت بستان که پیش دانا | ز آب حیات بهتر خاک شرابخانه | |
۵ | آن کوزه بر کفم نه کب حیات دارد | هم طعم نار دارد هم رنگ ناردانه | |
۶ | صوفی چگونه گردد گرد شراب صافی | گنجشک را نگنجد عنقا در آشیانه | |
۷ | دیوانگان نترسند از صولت قیامت | بشکیبد اسب چوبین از سیف و تازیانه | |
۸ | صوفی و کنج خلوت سعدی و طرف صحرا | صاحب هنر نگیرد بر بی هنر بهانه |
<< بازگشت به صفحه اصلی